De grootste ingreep van Hoolboom is om van Lopachin een jonge, ambitieuze vrouw te maken, gespeeld door Elisabeth Hetherington. Ze studeerde in Amerika, haar taal is doorsneden met onvervalst zakelijke Amerikanismen. Ze vertegenwoordigt de nieuwe generatie: ze praat niet over datsja’s maar over ’tiny houses’, ‘wellness’, ‘oase for selfcare’ en ‘airbnb’s’ en als de zaak plat moet, dan is de sleutelzin ‘So be it!’ Haar taal contrasteert schitterend met het Russisch waarin de oude familie zelf zingt. Dat is een sterke vondst.
Photo: Ben van Duin